Aby zobaczyć opis zdjęcia, wystarczy najechać na niego myszą.
MP 38/40
Pistolet maszynowy MP 38/40 był najszerzej używanym typem tego rodzaju broni we wszystkich formacjach niemieckich w okresie II wojny światowej oraz długo po jej zakończeniu przez różne formacje wojskowe na całym świecie (np. był wysyłany przez Związek Radziecki do Korei Północnej w czasie trwającej tam wojny oraz znajdował się na wyposażeniu niektórych pododdziałów zielonych beretów USA podczas początkowego okresu wojny wietnamskiej, jako ciekawostkę mogę podać fakt, że spotkałem się z radziecką instrukcja wydaną w latach pięćdziesiątych, obejmującą zasady użytkowania i konserwacji tej właśnie broni). Z tego względu MP 38/40 zasługuje na szerszy opis.
Typem wyjściowym do skonstruowania MP 38 był pistolet maszynowy Erma EMP i niektóre elementy wewnętrzne tej broni były wzięte z tej broni praktycznie bez większych zmian. Pistolet maszynowy MP 38 był pierwszą bronią tego typu skonstruowana wyłącznie z elementów stalowych i tworzyw sztucznych. Bron ta po stronie alianckiej była popularnie zwana Schmeisserem pomimo faktu, że Hugo Schmeisser nie miał nic wspólnego z konstruowaniem tej broni.
Pistolet maszynowy MP 38/40 działał na zasadzie odrzutu zamka swobodnego, posiadał iglicę umieszczoną w czole zamka i sprężynę powrotno-uderzeniową umieszczoną wewnątrz teleskopowych rurek (podobnie jak EMP). W broni nie przewidziano możliwości ognia pojedynczego, ale ze względu na niewielką szybkostrzelność wynoszącą 350-400 strzałów na minutę, nie było to konieczne, bo dobrze wyszkolony żołnierz potrafi przy takiej szybkostrzelności prowadzić ogień pojedynczy poprzez krótki nacisk na spust. Ciężka lufa o długości 250 mm posiadała charakterystyczny element w postaci szyny i zaczepu oporowego umieszczonych pod lufą, a służących do zaczepienia broni o krawędź otworu strzelniczego w wozie bojowym, co zabezpieczało przed wepchnięciem (na skutek podskakiwania wozu na nierównościach) strzelającego pistoletu do środka pojazdu. Zabezpieczenie broni realizowano poprzez ustawiania znajdującej się po lewej stronie broni raczki zamkowej w odpowiednie wycięcia komory zamkowej, przy czym początkowo broń można było zabezpieczyć tylko w tylnym położeniu zamka. Później dla zabezpieczenia przed przypadkowym wystrzałem wywołanym silnym uderzeniem kolby broni np. o podłoże (przypadłość typowa dla pistoletów maszynowych tego okresu) zastosowano także wycięcie przednie umożliwiające zabezpieczenie broni przy zwolnionym zamku. Dzięki zastosowaniu rączki zamkowej po lewej stronie broni praworęczny strzelec mógł napiąć zamek broni lewą ręką, nie zdejmując prawej z chwytu. Łoże broni było zrobione z tworzywa sztucznego, natomiast składana pod spód broni kolba była wykonana z dwóch równoległych prętów połączonych odchylaną stopką (rozwiązanie podobne do zastosowanego później w karabinku automatycznym Kałasznikowa z wersji z kolbą składaną). Magazynek 32-nabojowy dołączany był od spodu broni przy czym jego zatrzask umieszczony był z lewej strony gniazda magazynka, co również umożliwiało jego wymianę lewą ręką, bez zdejmowania prawej z chwytu. Była także wersja gniazda, do której można było podłączyć dwa magazynki (jeden obok drugiego) co zwiększało praktyczną szybkostrzelność broni. Celownik pistoletu posiada dwie nastawy na 100 metrów (stała płytka) i 200 metrów (płytka uchylna). Muszka umieszczona była w osłonie co zabezpieczało ją przed uszkodzeniem podczas eksploatacji broni.
MP 38 pomimo prostej konstrukcji był produkowany metodą obróbki skrawaniem, co podnosiło jego cenę i wydłużało proces produkcji. W pistolecie maszynowym MP 40 zastosowano tłoczenie i spawanie (praktycznie tą metodą wytwarzano wszystkie elementy za wyjątkiem lufy i zamka). Właśnie na metodzie produkcji polega główna różnica pomiędzy modelem MP 38, a MP 40. Łącznie ten pistolet maszynowy wyprodukowano w ponad milionie egzemplarzy i był on używany przez wszystkie formacje niemieckie oraz często przez żołnierzy alianckich, którzy woleli go od swoich pistoletów maszynowych.
Podstawowe dane taktyczno-techniczne MP 40:Powrót
Autor: Razorblade