Aby zobaczyć opis zdjęcia, wystarczy najechać na niego myszą.

MP35


MP 35


Pistolet maszynowy jako MP 34 (oznaczany również MP 34/I) pojawiła się w roku 1932 i był próbą skonstruowania przez Bergmanna broni doskonalszej od MP 18 (po odejściu z firmy Hugo Schmeissera, Theodor Bergmann zachował prawa patentowe do pistoletu maszynowego MP 18). Była to dość ciekawa broń, w której magazynek wkładało się poziomo jak we wcześniejszych konstrukcjach ale z prawej a nie lewej strony broni (być może chodziło tutaj o uniknięcie trzymania broni za magazynek podczas strzelania - często spotykane w broni z magazynkiem wkładanym poziomo z lewej strony - co powodowało czasami zacięcia broni ze względu na fakt, że żołnierze odruchowo podczas podrzutu broni silnie ciągnęli na magazynek co z kolei powodowało jego przekrzywienie, a co za tym idzie, następowało przekoszenie naboju podczas wprowadzania go do komory nabojowej). Magazynki mieściły 20 lub 32 naboje. Rączka zamkowa, przypominająca rączkę karabinu umieszczona była z tyłu komory zamkowej i w celu odciągnięcia zamka w tylne położenie trzeba było obrócić ją o 90 stopni. Nie poruszała się ona wraz z zamkiem podczas strzelania. Rozwiązanie to komplikowało konstrukcję, ale eliminowało wycięcie z boku komory zamkowej, przez która do wnętrza broni dostawały się zanieczyszczenia. Konstrukcja zamka była dość skomplikowana jak na pistolet maszynowy, bo występował w nim element ryglujący (typowe pistolety maszynowe nie posiadają rygli i są ryglowane tylko stosunkowo dużą masą zamka). Mechanizm spustowy był również skomplikowany z zastosowaniem przełączania rodzaju ognia realizowanego poprzez regulację siły nacisku na spust. Lekkie naciśnięcie powodowało ogień pojedynczy natomiast mocne ściągnięcie spustu "do oporu" powodowało ogień ciągły. Łoże wraz z kolbą było drewniane - jednoczęściowe, osłona lufy z podłużnymi wycięciami wyposażona w hamulec wylotowy (wprowadzony w MP 35). Celownik był krzywkowy, regulowany - wyskalowany do 500 metrów.

Broń była produkowana z dwoma długościami luf - 180 i 195 mm. Początkowo produkowano go w Danii, a następnie w trakcie wojny pod oznaczeniem MP 35 (lub czasem jako MP 35/I) jego uproszczoną wersję na potrzeby Waffen SS. Zmieniona konstrukcję mechanizmu zasilającego, odpalającego i spustowego oraz dodano hamulec wylotowy). Ogólnie ocenia się, że wyprodukowano około 40000 pistoletów maszynowych MP 34/I i MP 35 w kalibrze 9 mm Parabellum, chociaż były też wersje eksportowe na nabój 7,63 Mauser i .45 ACP.

Podstawowe dane taktyczno-techniczne MP 35:
Długość broni: - 840 mm
Długość lufy: - 195 mm
Ciężar: - 3,5 kg
Kaliber: - 9 mm (amunicja typu 9 mm x 19 Parabellum)
Szybkostrzelność: - 540 strz./min
Przyrządy celownicze: - wyskalowane do 500m

Powrót


Autor: Razorblade