Aby zobaczyć opis zdjęcia, wystarczy najechać na niego myszą.

MP 34


MP 34


Opisując pistolet maszynowy MP 34 trzeba zacząć od faktu, że właściwie były dwa różne pistolety maszynowe używane przez wojska niemieckie noszące tę nazwę. Pierwszym był pistolet maszynowy Bergmanna MP 34 - powstały w 1932 roku i wprowadzony w 1934 roku do uzbrojenia Waffen SS pod znaczeniem właśnie MP 34. Drugą bronią o tej nazwie był MP 34 produkowany w Austrii w zakładach Steyr i przyjęty do uzbrojenia Wermachtu w roku 1934. Ponieważ konstrukcja ta była rozwinięta w szwajcarskich zakładach Solothurn, broń ta jest szerzej znana jako Steyr-Solothurn. Ponieważ oznaczenie konstrukcji broni Bergmanna zostało w czasie II wojny światowej zmienione (po dokonaniu modyfikacji upraszczającej konstrukcję i produkcję) na MP 35 opiszę go właśnie pod tą nazwą.

Pistolet maszynowy MP-34 (Steyr-Solothurn S 100) został skonstruowany we wczesnych latach dwudziestych przez Louisa Stange z firmy Rheinmetall. Prace były prowadzone w firmie Solothurn wykupionej przez Rheinmetall w 1929 aby ominąć ograniczenia wynikające z traktatu wersalskiego (zabraniające Niemcom produkcji m.in. pistoletów maszynowych) i umożliwić legalną produkcję i sprzedaż tej broni. Większość produkcji tego ciekawego pistoletu maszynowego była realizowana w zakładach Steyr w Austrii. Broń ta była konstrukcyjnie bardzo podobna do pistoletów maszynowych MP 18 i 28: posiadała drewniane łoże wraz kolbą, perforowaną osłonę lufy i magazynek przyłączany poziomo z lewej strony broni. Celownik był krzywkowy, regulowany z nastawami do 500 metrów. MP 34 był przystosowany do zakładania bagnetu z prawej strony lufy, poziomo, ostrzem na zewnątrz. Jakość wykonania broni była bardzo wysoka, wykorzystano głównie frezowanie odkuwek stalowych z "typowo niemiecką" dokładnością. Broń uważana była za jeden z najwyższej jakości pistolet maszynowy tego okresu, ale jednocześnie był niezwykle kosztowny w produkcji a, co za tym idzie bardzo drogi. Zasada działania jak w większości ówczesnych pistoletach maszynowych polegała na zastosowaniu odrzutu zamka swobodnego, ryglowanego jego masą i stałej iglicy.

Podstawowe dane taktyczno-techniczne MP 34:
Długość broni: - 850 mm
Długość lufy: - 199 mm (gwint 6-bruzdowy prawoskrętny)
Ciężar: - 3,9 kg
Kaliber: - 9 mm (amunicja typu 9 mm x 19 Parabellum)
Prędkość początkowa pocisku: - 417 m/s
Szybkostrzelność: - 500 strz./min
Przyrządy celownicze: - wyskalowane do 500m
Zasilanie: - magazynek pudełkowy na 32 naboje

MP 34 był produkowany także w wersji z dłuższą lufą oraz wersję na nabój Mausera. Przed wojną broń była eksportowana do Ameryki Południowej. Produkowana była na terenie Austrii przez cały okres drugiej wojny światowej na potrzeby sił policyjnych, ale była też szeroko wykorzystywana w jednostkach wojskowych.


Powrót


Autor: Razorblade