Luger P 08

Pistolet P 08 został skonstruowany przez Georga Lugera na przełomie XIX i XX wieku jako konstrukcja rozwinięta z pistoletu Hugo Borchardta i początkowo strzelał nabojem 7,65 mm x 22, który jednak był za słaby do zastosowania wojskowego i w 1902 roku Luger przerobił ten nabój na kaliber 9 mm (poprzez skrócenie i rozszerzenie łuski). Podczas I wojny światowej nabój ten został jeszcze raz zmodyfikowany poprzez zastosowanie zaokrąglonego pocisku (początkowo pocisk miał ścięty czubek) i stał się najpopularniejszym nabojem pistoletowym, który jest standardowym nabojem stosowanym do dzisiaj w pistoletach wojskowych i pistoletach maszynowych na całym świecie.

Pistolet Lugera posiadał nietypową zasadę działania, opierającą się na zastosowaniu mechanizmu kolankowo-dźwigniowego jako elementu ryglującego w połączeniu z krótkim odrzutem lufy. Rozwiązanie to jest dość skomplikowane i wymaga wysokiej jakości wykonania (małe tolerancje wymiarowe). Z tego względu nie znalazło zastosowanie innych konstrukcjach pistoletów za wyjątkiem wcześniejszej konstrukcji Borchardta, z której P 08 się wywodzi. Sprężyna powrotna została umieszczona pionowo w tylnej części rękojeści. Pistolet posiadał bijnikowy mechanizm odpalający (nie posiadał kurka) i bezpiecznik skrzydełkowy umiejscowiony w tylnej części broni po lewej stronie (niektóre odmiany miały również bezpiecznik chwytowy).

Typowy pistolet posiadał lufę o długości 102 i był stosowany w wojskach lądowych (tzw. Heerespistole). Produkowana także modele z dłuższymi lufami jak np. Marinepistole wz. 04 stosowany w cesarskiej marynarce wojennej (lufa długości 152 mm) czy Artilleriepistole 08 z lufa długości 203 mm, regulowanym celownikiem i dostawną kolbą, z którego z kolei wywodzi się pistolet model 1917 z lufą długości 190,5 mm do którego skonstruowano ślimakowy magazynek bębnowy o pojemności 32 nabojów (normalny magazynek miał pojemność 8 nabojów). Ta ciekawa odmiana początkowo przeznaczona dla obsług karabinów maszynowych, obserwatorów artyleryjskich i żołnierzy potrzebujących broni użytecznej do walki na krótki dystans była ostatecznie wydawana oddziałom piechoty frontowej i stała się bardzo użyteczna podczas walki okopowej. Użycie pistoletów z długimi lufami, dołączaną kolbą i magazynkiem o dużej pojemności stało się motorem napędowym do stworzenia pierwszych pistoletów maszynowych w rodzaju MP 18.I, w którym zresztą w początkowym okresie wykorzystywano magazynek bębnowy z pistoletu P 08 (zwanego także Lugerem lub Parabellum).

Pistolet P 08 pomimo dość archaicznej konstrukcji przetrwał w uzbrojeniu armii niemieckiej przez okres międzywojenny, drugą wojnę światową i obecnie jest produkowany w niewielkich seriach na rynek cywilny przez Mauser Waffenfabrik (fabrykę która w początku XX wieku produkowała największego konkurenta Lugera - pistolet C 96).

Autor: Razorblade